علم بیومتریک (قسمت دوم)

در این بخش با قسمت دوم موضوع علم بیومتریک از وبسایت حضور و غیاب فراتکنو در خدمت شما هستیم. بیشتر ما انسان ها برای ورود به خانه یا استفاده از ماشین و موتور سیکلت از کلید استفاده می کنیم و معمولا این اضطراب با ما بوده که کلید خود را گم کنیم یا مثلا نگرانی این را داریم که پسورد سیستم خود را فراموش کنیم. این مسئله و مشکلات امنیتی این روش‌ها باعث شده در مکان هایی که نیازمند امنیت بالا هستند، از سیستم های بیومتریکی استفاده کینم. بیومتریک علم شناسایی افراد از طریق مشخصات انسانی اوست که شامل اثر انگشت،کف دست ،صورت، امضاء، دست خط ،اسکن عنبیه و شبکیه، صدا و غیره است. در علم بیومتریک اعضایی از بدن مورد توجه قرارگرفته که استفاده از آن‌ها راحت تر و کم ضررتر باشد. هر کدام از روش های مورد استفاده دارای نقاط ضعف و قدرتی هستند که با ترکیب آن‌ها با دیگر روش های امنیتی می‌توان ضعف های موجود را از بین برد.

ویژگی های بیومتریک انسان ها با ۹ پارامتر مورد ارزیابی قرار می‌گیرد که عبارتند از:

۱- مقبولیت، میزان پذیرش تکنولوژی

۲- قابلیت ارزیابی، سهولت استفاده برای ارزیابی نمونه ‌‌های متفاوت.

۳- دوام، معیاری برای آن که سنجش شود یک ویژگی چه مدت عمر می‌کند.

۴- یکتایی، چه تعداد نمونه متفاوت را می‌توان تفکیک کرد.

۵-کارآیی، دقت، سرعت و پایداری روش مورد استفاده.

۶- عمومیت، هر شخص دارای آن ویژگی باشد.

۷-جایگزین، سهولت در استفاده از جایگزین

۸- تصدیق هویت، در تصدیق هویت مشخصه یک فرد به پایگاه اطلاعات ارسال می ‌شود و هدف بررسی آن به منظور تصدیق هویت آن فرد می‌ باشد که پاسخ سیستم الزاماً مثبت و یا منفی است.

۹- تشخیص هویت، در سیستم ‌‌های تشخیص هویت مشخصه بیومتریک فرد به سیستم ارائه می‌شود و سیستم با جستجوی پایگاه اطلاعات مشخصات فرد را در صورت موجود بودن استخراج می‌کند.

عموماً در سیستم ‌های بیومتریک از دو نوع ویژگی مختلف افراد جهت شناسایی استفاده می ‌شود که در ادامه به دسته بندی انواع این پارامتر ها می پردازیم.

پارامتر‌های فیزیولوژیکی

این ویژگی‌ها از زمان تولد انسان و گاهی هم قبل از تولد انسان شروع به شکل گیری می کنند و تا آخر عمر در بدن انسان ثابت و غیرقابل تغییر هستند. این پارامتر‌های فیزیولوژیکی شامل (چشم – اثر انگشت – چهره نگاری – دست – رگ ها – گوش – لب ها – شکل ظاهری پوست – طیف الکترو مغناطیسی پوست – ناخن ) هستند.

پارامتر‌های رفتاری

این ویژگی‌ها در حقیقت خصوصیات ناشی از رفتار‌های انسان هاست نظیر راه رفتن انسان که گاهی با نگاه کردن آن از پشت سر می‌توان تشخیص داد که وی کدام یک از دوستانتان است. این پارامتر‌های رفتاری شامل (امضا نگاری – نحوه تایپ کردن – دست‌خط – صوت نگاری – نحوه راه رفتن  و …) هستند.

یکی دیگر از پارامتر هایی که در هریک از انسان ها به صورت اختصاصی وجود دارد بیومتریک‌ های شیمیایی افراد می باشد و نحوه ی عملکرد آن به این شکل است که الگوی حرارتی تابش شده از صورت فرد، دست‌ها و یا حتی رگ‌ های فرد را به کمک یک دوربین مادون قرمز ضبط و سپس پردازش مناسب را انجام می‌دهند. اگر بخواهیم موضوع بیومتریک را ادامه دهیم می توان هر یک ویزگی های ذکر شده در پارامتر های فیزیولوژیکی و رفتاری را به طور دقیق تر و نحوه ی عملکرد آن ها را شرح داد.

امیدواریم این مقاله که از ویسایت حضور غیاب فراتکنو ارائه شد برای شما عزیزان مفید واقع گردد.

منبع : دستگاه حضور و غیاب فراتکنو

مزایا و معایب تشخیص هویت بیومتریک چیست؟

مزایا و معایب تشخیص هویت بیومتریک چیست؟

در حال حاضر اکثر دستگاه حضور و غیاب موجود از این تکنولوژی استفاده می کنند. بسیاری از  کسب‌وکارها یا سازمان‌ها به منظور حفظ فرضیه‌های خود یا اطلاعات حساس، تشخیص هویت بیومتریک را مورد استفاده قرار می‌دهند. انواع زیادی از اسکنرهای بیومتریک وجود دارد. برخی از آنها اسکن عنبیه را انجام می‌دهند، در حالیکه انواع دیگر اثرانگشت کاربران، شکل دست‌های آنها یا حتی روش تایپ انها بر صفحه کلید اسکن می‌کنند. باوجوداینکه تشخیص هویت بیومتریک، امن‌تر از ابزارها و روش‌های سنتی است، آن معایب خاص خود را نیز به همراه دارد.

تعریف

تشخیص هویت بیومتریک، تکنیکی است که با استفاده از ویژگی‌های منحصر به فرد رفتاری یا فیزیکی در یک فرد به منظور شناسایی او انجام می‌شود. برای مثال، وقتی که دستگاه بیومتریک اثرانگشتان را اسکن می‌کند، سپس آنرا با اثر انگشتان هر کاربر مجوزدار در بانک اطلاعاتی خود مقایسه می‌کند، در این روش پژوهشگر ممکن است اثرانگشتان را مقایسه کند. در صورتی که اثر انگشت اسکن شده مطابق با کاربر مجاز باشد، سپس به آن شخص اجازه دسترسی به دستگاه داده می‌شود. اما تشخیص هویت بیومتریک، فقط منحصر به ویژگی‌های فیزیکی نمی‌باشد. برخی الگوهای رفتاری، مانند گفتار یا روش تایپ فرد بر صفحه کلید، نیز می‌تواند آنالیز شود.

موارد استفاده

دستگاه‌های تشخیص هویت معمولا بر روی درب‌های مکان‌های امن نصب شده است. آنها به کاربران مجاز اجازه ورود به ساختمان را می‌دهند، در حالیکه از ورود افراد غیرمجاز به داخل، جلوگیری می‌کنند. همچنین کاربردهای دیگر برای تشخیص هویت بیومتریک وجود دارد. برای مثال، بعضی از شرکت‌ها برای تامین امنیت شبکه کامپیوتری خود از بیومتریک‌ها استفاده می‌کنند، در حالیکه برخی از مدارس اسکنرهای اثر انگشت را به منظور کنترل حضور و غیاب دانش‌آموزان بکار می‌برند.

مزایا

جعل کردن ویژگی‌های فیزیکی و رفتاری نسبت به روش‌های تشخیص هویت سنتی بسیار دشوارتر است. همچنین، یک جنایتکار ممکن است قادر به، بدست آوردن رمز عبور بصورت غیر قانونی باشد، در حالیکه ربودن اثرانگشت کاربران امری بسیار پیچیده‌تر خواهد بود. علاوه‌براین، برخلاف کارت‌های شناسایی سنتی یا امضا ، شما عملا نمی‌توانید ویژگی‌های فیزیکی ، ایجاد حفظ هزینه بهینه‌تر برای کسب و کار یا سازمان‌ها، و تکنولوژی راحت‌تر برای کاربران را از دست بدهید.

نقاط ضعف

ماشین آلات تشخیص هویت بطور سنتی برای خرید، گران‌تر از انواع مرسوم هستند. علاوه‌براین، برخی از کاربران ممکن است، در کل بیومتریک را رد کنند(نپذیرند)، چون که آنرا به عنوان تجاوز به حریم خصوصی می‌دانند. همچنین، ماشین‌آلات تشخیص هویت بیومتریک همیشه بطور کامل دقیق نیستند. به عنوان مثال، فردی با سرماخوردگی ممکن است قادر نباشد با استفاده از دستگاه تشخیص هویت صدای خودش را شناسایی کند، و افرادی که وزن از دست می‌دهند یا اضافه وزن پیدا می‌کنند، به واسطه سیستم آنالیز کننده ویژگی‌های مربوط به صورت، ممکن است بطور ناگهانی به مکان حفاظت شده عدم دسترسی داشته باشند.

حقایق جالب در مورد تکنولوژی بیومتریک

تکنولوژی بیومتریک به مطالعه و شناخت ویژگی‌های رفتاری و فیزیکی منحصر به فرد انسان اشاره دارد. این امر برای نظارت، کنترل دسترسی و مدیریت دسترسی تشخیص هویت استفاده می‌شود. تکنولوژی بیومتریک می‌تواند افراد را بر اساس الگوهای بانک‌های اطلاعاتی ذخیره شده، بررسی و شناسایی کند. کشورهایی که تکنولوژی بیومتریک را بکار می‌برند عبارتند از: ایالات متحده، برزیل، آلمان و انگلستان.

طبقه‌بندی

تکنولوژی بیومتریک فیزیولوژیکی را می‌توان به بیومتریک‌های دستگاه حضور و غیاب تشخیص چهره،  اسکن عنبیه، بیومتریک‌های شبکیه، اسکن دست، تشخیص صدا، تشخیص الگوی عروقی، تطبیق DNA و انگشت‌نگاری بیومتریک، طبقه‌بندی کرد. تکنولوژی بیومتریک رفتاری، معیارهای صدا، راه رفتن و ریتم تایپ کردن افراد از طریق تشخیص حرف زدن، ضربه زدن به صفحه کلید و امضا، را آنالیز می‌کند.

دستگاه‌ها

دستگاه‌های بیومتریک، اطلاعات را ضبط، ذخیره و مقایسه می‌کنند. این نوع داده‌های بیومتریک، برای مثال اثرانگشت یا صدا روشی تعیین کننده‌ای است که توسط دستگاه ضبط شده و برای فرایندها بکار برده می‌شوند. دستگاه‌های بیومتریک رایج شامل: اسکنرهای انگشت‌نگاری، اسکنرهای مربوط به صورت، اسکنرهای عنبیه/شبکیه، اسکنرهای هندسه دست و روشن‌سازی(توضیح) بافت‌های عمیق است.

کاربردها

زمان و حضور تکنولوژی یا سیستم‌های بیومتریک توسط کسب و کارهای متعدد به منظور رسیدگی به این کمبودها در سیستم‌های حضور و غیاب سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تکنولوژی بیومتریک، کنترل دسترسی برای ورود کاربران غیر مجاز را محدود می‌کند و اجازه می‌دهد تا فقط کاربران مجاز به داخل ملک یا تاسیسات رفت و آمد داشته باشند. این امر نیز تمام خروجی‌ها و ورودی‌ها را ردیابی می‌کند. دسترسی به کنترل تکنولوژی بیومتریک با بهره‌گیری از تشخیص دست، اسکن عنبیه و بیومتریک‌های انگشت‌نگاری صورت می‌گیرد. قفل‌های درب بیومتریکی، که همچنین قفل‌های درب انگشت‌نگاری نامیده می‌شوند، در داخل منازل مسکونی و تاسیسات دیگر بجای کلیدها استفاده می‌شوند. این سیستم پایگاه اطلاعاتی از اثرانگشتان مجاز را حفظ می‌کند و اجازه می‌دهد تا فقط کسانی که ثبت اثرانگشت آنها بر روی فایل موجود است، وارد شوند. کاربردهای دیگر تکنولوژی بیومتریک شامل احراز هویت بیومتریک و سیستم‌های امنیتی، گزارشات بیومتریک، گزارش‌های معتبر و متقاعد کننده بیومتریکی و ارائه‌های بیومتریک است.

کاربردها

تکنولوژی بیومتریک در فرودگاه‌ها، شبکه‌های بی‌سیم و مخابراتی، ادارات، منازل، بانک‌ها، مدارس، سیستم‌های کارت شناسایی ملی، کنترل مرزی، خدمات مهاجرت، کتابخانه‌ها، مراکز تماس(تلفن)، خدمات درمانی و/ یا تبلیغات/انجمن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مزایا

تکنولوژی بیومتریک امنیت را افزایش می‌دهد، تقلب را کاهش می‌دهد، دردسر از دست دادن کلیدها و کارت‌های شناسایی از بین می‌رود، هزینه‌های دولت کاهش می‌یابد، نیاز برای بخاطر سپردن رمز عبور از بین می‌رود و دسترسی قابل اطمینان به اطلاعات حفاظت شده را فراهم می‌کند. داده‌های بیومتریک جهانی ، منحصر به فرد، دائمی است و جعل آن غیرممکن می‌باشد.

محدودیت‌ها

تکنولوژی بیومتریک دارای برخی از محدودیت‌ها است. این مسئله اجرای آن، مدیرت و نگهداری را پر هزینه ساخته است؛ پیاده‌سازی اسکن اثرانگشت در گروه‌های قومی خاص و جمعیت سالمندان دشوار است، و اینکه کیفیت اثر انگشت بهترین راه‌حل برای اسکن انگشت‌نگاری نیست؛ اثرانگشت می‌تواند به مرور زمان تغییر کند- این امر بخصوص در مورد کارگرانی که اصولا با دست‌های خود کار می‌کنند، صدق می‌کند؛ اگر یک کاربر مدل موی خود را تغییر دهد، آرایش خود را پاک کند یا پوشیدن کلاه، سیستم‌های تشخیص چهره ممکن است مشکلی را مطرح کنند؛ و سیستم‌های بیومتریک شبکیه، فنی هستند و استفاده از آن بسیار دشوار است. تکنولوژی بیومتریک همچنین با مسائل حریم خصوصی در ارتباط است، و داده‌های بیومتریک می‌تواند بدون اطلاع یا رضایت صاحبان استفاده شود.

سیستم بیومتریک

سیستم بیومتریک چیست؟

این زمینه از بیومتریک، در مطالعه ویژگی‌های بیولوژی شخص، دخیل است. خصوصیات بیولوژیکی خاصی از  یک انسان می‌تواند، برای تایید هویت فرض شده از یک فرد مورد استفاده قرار گیرد. سیستم‌های بیومتریک، از لحاظ افزایش اهمیت داشتن تامین امنیت برای سازمان‌ها و افراد، محبوبیت به دست‌می‌آورند. سیستم‌های بیومتریک به عنوان ابزارهایی برای تایید یا رد امکان دسترسی فرد به کامپیوتر یا اطلاعات خاص درج شده بر روی کامپیوتر، مورد استفاده قرار می‌گیرند. سیستم‌های بیومتریک در دستگاه حضور و غیاب نیز برای محدود کردنن دسترسی به داخل ساختمان‌های دارای امنیت بالا، یا اتاق‌ها بکاربرده می‌شوند، و برای تشخیص قطعی فردد مظنون توسط مجریان قانوناستفاده شده است.

اثر انگشت

برخی از کامپیوترها مجهز به دستگاهی هستند که نوک انگشت یک شخص را برای تعیین هویت فرد، اسکن می‌کند. هر فرد دارای یک الگوی منحصر به فرد برای اثرانگشتان خود می‌باشد. اسکنرهای اثر انگشت، برآمدگی‌ها و فرورفتگی‌ها، یا الگوی منحصر به فرد از خطوط که باعث می‌شود تا اثر انگشت فرد ایجاد شود، را ثبت می‌کنند. بعضی از اسکنرهای بیومتریک اثرانگشت، پدهای کوچکیی هستند، که کاربر آنرا بر روی یک یا چند نقطه از انگشتان به منظور اسکن شدن، قرار می‌دهد. برخی از لب‌تاپ‌ها دارای یک شکاف کوچکک بر روی بدنه، واقع در نزدیکی صفحه کلید هستند. کاربر با انگشت خود در میان این شکاف ضربه می‌زند، که این امر باعث می‌شود نوک انگشتان فرد اسکن شود.

اسکن چشم

دستگاه‌های بیومتریک چشم، مشابه خواننده بیومتریک اثر انگشت ،چشم فرد را برای تعیین هویتش اسکن می‌کند. دو نوع مختلف از اسکنرهای چشم وجود دارد. نوع اول شبکیه چشم فرد را اسکن می‌کند و الگوهای عروق خونی در داخل شبکیه را آنالیز می‌کند. نوع دوم رنگ و ویژگی‌های الگوی قرنیه چشم را اسکن و آنالیز می‌کند.

تشخیص چهره

برخی از سیستم‌های امنیتی بیومتریک با استفاده از نرم‌افزارهای تشخیص چهره انسان و دوربین‌های فیلم‌برداری دیجیتال، هویت فرد را تایید می‌کنند. یک فرد که علاقمند به، دسترسی سیستم کامپیوتر می‌باشدد می‌تواند صورت خود را از طریق دوربین کامپیوتر اسکن کند. پس از آن که نرم افزار در کامپیوتر قرار گرفت، ویژگی‌های مختلف صورت، مانند چشم‌ها، بینی، و دهان و همچنین شکل چنین ویژگی‌هایی، تجزیه و تحلیل می‌شود. نرم افزار تشخیص چهره نیز توسط برخی از دولت‌ها که به دنبال تروریست‌های مظنون هستند،، بکار گرفته شده است. دوربین‌های فیلمبرداری قرار داده شده در مکان‌های عمومی، جریان داده‌ها را به کامپیوتر برمی‌گرداند، که چهره هرر شخص را آنالیز کرده و با چهره‌های تروریست‌های مظنون مقایسه می‌کند.

صدا

کامپیوترها مجهز به میکروفون و نرم‌افزار تشخیص صدا هستند، که قادر است هویت فرد را بر اساس صدای فرد تایید کند. نرم‌افزار تشخیص صدا، ویژگی‌های صوتی فرد، مانند لحن یا فرکانس امواج صدای فرد را اندازه‌گیری می‌کند. مانند اثرانگشت، ویژگی‌هایی  صدای فرد برای هر شخص خاصی منحصر به فرد است.

کارت‌های هوشمند

برخی سیستم‌های امنیتی بیومتریک مستلزم استفاده از کارت هوشمند هستند. کارت هوشمند، کارتی است که در داخل کارت‌خوان درج شده است. فرد برای دسترسی به سیستم کامپیوتر یا اطلاعات خاص بر رویی کامپیوتر که همچنان باید برای اسکن از یک بخش ازز بدن خود به دست آورده شود، و همچنین کارت هوشمند، تلاش می‌کند. کارت هوشمند شامل اطلاعاتی در مورد شخص خواهد بود، یا کاری که فرد قبلا بر روی یک کامپیوتر انجام داده را ذخیره می‌کند.

منبع:http://www.faratechno.com